Quinta die infra Octavam S. Laurentii ~ Semiduplex
Scriptura: Feria Tertia infra Hebdomadam XII post Octavam Pentecostes III. Augusti

Divinum Officium Tridentine - 1570

08-14-2018

Ad Matutinum

Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus.
Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra;
e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus Dóminum.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus Dóminum.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus Dóminum.
Ant. Beátus Lauréntius Christi Martyr triúmphat coronátus in cælis: * Veníte, adorémus Dóminum.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship the Lord!
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship the Lord!
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. O come, let us worship the Lord!
Ant. Christ's blessed Martyr Lawrence is crowned and triumphing in heaven. * O come, let us worship the Lord!
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.

Hic nempe mundi gáudia,
Et blandiménta nóxia
Cadúca rite députans,
Pervénit ad cæléstia.

Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Pro te effúndens sánguinem,
Ætérna dona póssidet.

Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.

Laus et perénnis glória
Deo Patri, et Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
O God, of those that fought thy fight,
Portion, and prize, and crown of light,
Break every bond of sin and shame
As now we praise thy martyr's name.

He recked not of the world's allure,
But sin and pomp of sin forswore:
Knew all their gall, and passed them by,
And reached the throne prepared on high.

Bravely the course of pain he ran,
And bare his torments as a man:
For love of thee his blood outpoured,
And thus obtained the great reward.

With humble voice and suppliant word
We pray thee therefore, holy Lord,
While we thy martyr's feast-day keep,
Forgive thy loved and erring sheep.

Glory and praise for aye be done
To God the Father, and the Son,
And Holy Ghost, who reign on high,
One God, to all eternity.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ et Psalmi ex Psalterio secundum diem}
Nocturn I.
Ant. Ut non delínquam.
Psalmus 38 [1]
38:2 Dixi: Custódiam vias meas: * ut non delínquam in lingua mea.
38:2 Pósui ori meo custódiam, * cum consísteret peccátor advérsum me.
38:3 Obmútui, et humiliátus sum, et sílui a bonis: * et dolor meus renovátus est.
38:4 Concáluit cor meum intra me: * et in meditatióne mea exardéscet ignis.
38:5 Locútus sum in lingua mea: * Notum fac mihi, Dómine, finem meum.
38:5 Et númerum diérum meórum quis est: * ut sciam quid desit mihi.
38:6 Ecce mensurábiles posuísti dies meos: * et substántia mea tamquam níhilum ante te.
38:6 Verúmtamen univérsa vánitas, * omnis homo vivens.
38:7 Verúmtamen in imágine pertránsit homo: * sed et frustra conturbátur.
38:7 Thesaurízat: * et ignórat cui congregábit ea.
38:8 Et nunc quæ est exspectátio mea? Nonne Dóminus? * Et substántia mea apud te est.
38:9 Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me: * oppróbrium insipiénti dedísti me.
38:10 Obmútui, et non apérui os meum, quóniam tu fecísti: * ámove a me plagas tuas.
38:12 A fortitúdine manus tuæ ego deféci in increpatiónibus: * propter iniquitátem corripuísti hóminem.
38:12 Et tabéscere fecísti sicut aráneam ánimam ejus: * verúmtamen vane conturbátur omnis homo.
38:13 Exáudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónem meam: * áuribus pércipe lácrimas meas.
38:13 Ne síleas: quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.
38:14 Remítte mihi, ut refrígerer priúsquam ábeam, * et ámplius non ero.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas e Salmos do Saltéio do dia correspondente}
Nocturn I.
Ant. That I sin not.
Salmo 38 [1]
38:1 Disse:meus caminhos velarei: * para que não peque com minha língua.
38:2 Pus guarda à minha boca, * quando o pecador estava contra mim.
38:3 Permaneci mudo, humilhado e mantive silêncio do bem: * e renovou-se a minha dor.
38:4 Dentro de mim ardia o meu coração: * e na minha meditação acendiam-se chamas de fogo.
38:5 Falei com minha língua: * ó Senhor, fazei-me conhecer o meu fim.
38:6 Qual é o número dos meus dias: * para que saiba o quanto me resta.
38:7 Eis que pusestes os meus dias em medida: * e ante Vós a minha existência nada é.
38:8 Realmente tudo é vaidade, * todo o homem vivente.
38:9 Certamente que o homem como uma sombra passa: * e em vão se conturba.
38:10 Acumula: * e ignora para quem junta.
38:11 Agora, qual é a minha esperança? A não é o Senhor? * Em Vós está a minha substância.
38:12 Livrai-me de todas minhas iniquidades: * um objecto de escárnio para o insensato me fizestes.
38:13 Calei-me e não abri a minha boca, porque Vós o fizestes: * afastai de mim os vossos flagelos.
38:14 Repreendestes-me e debaixo da força de vossa mão desfaleci: * por causa da iniquidade castigastes o homem.
38:15 Fizestes que sua vida se consumisse como uma aranha: * é contudo em vão que todo o homem se inquieta.
38:16 Senhor, escutai a minha oração e a minha súplica: * atendei às minhas lágrimas.
38:17 Não Vos caleis, porque ante Vós eu sou um peregrino, * e um estranho como foram todos meus pais.
38:18 Perdoai-me, para que possa ser refrescado, * antes que parta e deixe de existir.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 39 [2]
39:2 Exspéctans exspectávi Dóminum, * et inténdit mihi.
39:3 Et exaudívit preces meas: * et edúxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.
39:3 Et státuit super petram pedes meos: * et diréxit gressus meos.
39:4 Et immísit in os meum cánticum novum, * carmen Deo nostro.
39:4 Vidébunt multi, et timébunt: * et sperábunt in Dómino.
39:5 Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus: * et non respéxit in vanitátes et insánias falsas.
39:6 Multa fecísti tu, Dómine, Deus meus, mirabília tua: * et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi.
39:6 Annuntiávi et locútus sum: * multiplicáti sunt super númerum.
39:7 Sacrifícium et oblatiónem noluísti: * aures autem perfecísti mihi.
39:7 Holocáustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi: Ecce, vénio.
39:8 In cápite libri scriptum est de me ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei.
39:10 Annuntiávi justítiam tuam in ecclésia magna, * ecce, lábia mea non prohibébo: Dómine, tu scisti.
39:11 Justítiam tuam non abscóndi in corde meo: * veritátem tuam et salutáre tuum dixi.
39:11 Non abscóndi misericórdiam tuam et veritátem tuam * a concílio multo.
39:12 Tu autem, Dómine, ne longe fácias miseratiónes tuas a me: * misericórdia tua et véritas tua semper suscepérunt me.
39:13 Quóniam circumdedérunt me mala, quorum non est númerus: * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.
39:13 Multiplicátæ sunt super capíllos cápitis mei: * et cor meum derelíquit me.
39:14 Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me: * Dómine, ad adjuvándum me réspice.
39:15 Confundántur et revereántur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut áuferant eam.
39:15 Convertántur retrórsum, et revereántur, * qui volunt mihi mala.
39:16 Ferant conféstim confusiónem suam, * qui dicunt mihi: Euge, euge.
39:17 Exsúltent et læténtur super te omnes quæréntes te: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus: qui díligunt salutáre tuum.
39:18 Ego autem mendícus sum, et pauper: * Dóminus sollícitus est mei.
39:18 Adjútor meus, et protéctor meus tu es: * Deus meus, ne tardáveris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ut non delínquam in lingua mea.
Salmo 39 [2]
39:1 Aguardei expectante o Senhor, * e Ele me atendeu.
39:2 Ouviu as minhas súplicas: * e tirou-me do abysmo da miséria e do lodo profundo.
39:3 Meus pés pôs sobre pedra: * e dirigiu os meus passos.
39:4 Um cântico novo pôs na minha boca, * uma canção ao nosso Deus.
39:5 Muitos vê-l'O-ão e temerão: * e esperarão no Senhor.
39:6 Bem-aventurado o varão, cuja esperança é o nome do Senhor: * e que não olhou para vaidades e falsas loucuras.
39:7 Ó Senhor meu Deus, tendes feito muitas obras maravilhosas: * e nos vossos desígnios não há quem Vos seja semelhante.
39:8 Quis anunciá-los e falar deles: * é inumerável o seu número.
39:9 Não quisestes sacrifício nem oblação: * mas ouvidos me formastes.
39:10 Não pedistes holocausto pelo pecado: * então disse:eis que aqui venho.
39:11 Está escrito de mim na capa do livro, para fazer a vossa vontade: * ó Deus meu, assim o quis e a vossa lei está no íntimo do meu coração.
39:12 Anunciei a vossa justiça numa grande igreja, * eis que não fecharei os meus lábios:ó Senhor, Vós o sabeis.
39:13 Não escondi a vossa justiça no meu coração: * declarei a vossa verdade e a salvação que vem de Vós.
39:14 Não escondi a vossa misericórdia e a vossa verdade * ao numeroso concílio.
39:15 Vós, ó Senhor, não afasteis de mim as vossas misericórdias: * a vossa misericórdia e a vossa verdade sempre me ampararam.
39:16 Um sem número de males me cercaram: * me surpreenderam as minhas iniquidades e não pude vê-las.
39:17 Multiplicaram-se mais do que os cabelos da minha cabeça: * e o meu coração desfaleceu.
39:18 Seja de vosso agrado me livrardes, ó Senhor: * ó Senhor, voltai os olhos para me socorrerdes.
39:19 Simultaneamente sejam confundidos e envergonhados, os que minha vida * procuram tirar.
39:20 Recuem e fiquem confundidos, * os que me desejam males.
39:21 Sofram imediatamente a sua confusão, * aqueles que me dizem:bem, bem!
39:22 Regozijem-se e alegrem-se em Vós todos os que Vos buscam: * e os que amam a vossa salvação digam sempre:o Senhor seja glorificado.
39:23 Quanto a mim sou mendigo e pobre: * o Senhor, porém, de mim tem cuidado.
39:24 Vós sois o meu auxílio e o meu protector: * não tardeis, ó meu Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. That I sin not with my tongue.
Ant. Sana.
Psalmus 40 [3]
40:2 Beátus qui intéllegit super egénum, et páuperem: * in die mala liberábit eum Dóminus.
40:3 Dóminus consérvet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus.
40:4 Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus: * univérsum stratum ejus versásti in infirmitáte ejus.
40:5 Ego dixi: Dómine, miserére mei: * sana ánimam meam, quia peccávi tibi.
40:6 Inimíci mei dixérunt mala mihi: * Quando moriétur, et períbit nomen ejus?
40:7 Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebátur: * cor ejus congregávit iniquitátem sibi.
40:7 Egrediebátur foras, * et loquebátur in idípsum.
40:8 Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi.
40:9 Verbum iníquum constituérunt advérsum me: * Numquid qui dormit non adíciet ut resúrgat?
40:10 Étenim homo pacis meæ, in quo sperávi: * qui edébat panes meos, magnificávit super me supplantatiónem.
40:11 Tu autem, Dómine, miserére mei, et resúscita me: * et retríbuam eis.
40:12 In hoc cognóvi quóniam voluísti me: * quóniam non gaudébit inimícus meus super me.
40:13 Me autem propter innocéntiam suscepísti: * et confirmásti me in conspéctu tuo in ætérnum.
40:14 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Heal.
Salmo 40 [3]
40:1 Bem-aventurado o que tem em consideração o necessitado e o pobre: * no mau dia livrá-lo-á o Senhor.
40:2 O guarde o Senhor e lhe dê vida e o faça feliz na terra: * e o não entregue ao poder dos seus inimigos.
40:3 O Senhor lhe dê auxílio sobre o leito da sua dor: * na doença revirastes toda sua cama.
40:4 Eu disse:ó Senhor, compadecei-Vos de mim: * sarai a minha alma, pois pequei contra Vós.
40:5 Maldades os meus inimigos falaram contra mim: * quando morrerá e perecerá o seu nome?
40:6 E, se entrava para me ver, diria vãs cousas: * o seu coração acumulava em si a iniquidade.
40:7 Ele saía para fora, * e falava para o mesmo fim.
40:8 Murmuravam contra mim todos meus inimigos: * teciam males contra mim.
40:9 Decretaram contra mim uma injusta palavra: * o que dorme não poderá porventura volver a erguer-se?
40:10 De facto, o homem da minha paz, em quem esperei: * que comia o meu pão, engrandeceu contra mim a sua traição.
40:11 Vós, porém, ó Senhor, tende compaixão de mim e elevai-me: * e lhes retribuirei.
40:12 Nisto conhecerei que Vós me quereis bem: * porque sobre mim o meu inimigo se não alegrará.
40:13 Porque Vós me suportastes por causa da minha inocência: * e me fortificastes ante Vós para sempre.
40:14 Seja bendito o Senhor Deus de Israel por todos os séculos dos séculos: * assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 41 [4]
41:2 Quemádmodum desíderat cervus ad fontes aquárum: * ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
41:3 Sitívit ánima mea ad Deum fortem vivum: * quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei?
41:4 Fuérunt mihi lácrimæ meæ panes die ac nocte: * dum dícitur mihi quotídie: Ubi est Deus tuus?
41:5 Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam: * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei.
41:5 In voce exsultatiónis, et confessiónis: * sonus epulántis.
41:6 Quare tristis es, ánima mea? * et quare contúrbas me?
41:6 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
41:7 Ad meípsum ánima mea conturbáta est: * proptérea memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim a monte módico.
41:8 Abýssus abýssum ínvocat, * in voce cataractárum tuárum.
41:8 Ómnia excélsa tua, et fluctus tui * super me transiérunt.
41:9 In die mandávit Dóminus misericórdiam suam: * et nocte cánticum ejus.
41:9 Apud me orátio Deo vitæ meæ, * dicam Deo: Suscéptor meus es.
41:10 Quare oblítus es mei? * et quare contristátus incédo, dum afflígit me inimícus?
41:11 Dum confringúntur ossa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei.
41:11 Dum dicunt mihi per síngulos dies: Ubi est Deus tuus? * quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me?
41:12 Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultus mei, et Deus meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Sana Dómine ánimam meam, qui peccávi tibi.
Salmo 41 [4]
41:1 Assim como o veado suspira pelas fontes das águas: * assim por Vós suspira a minha alma, ó Deus.
41:2 Minha alma tem sede do Deus forte e vivo: * quando virei e aparecerei ante a face de Deus?
41:3 Noite e dia as minhas lágrimas foram o meu pão: * enquanto todos os dias me dizem:onde está o teu Deus?
41:4 Lembrei-me destas cousas e dentro de mim mesmo derramei a minha alma: * porque irei ao lugar do admirável tabernáculo, até à casa de Deus.
41:5 Entre vozes de alegria e louvor: * o ruído dum festim.
41:6 Porque estás triste, alma minha? * E porque me conturbas?
41:7 Espera em Deus, porque ainda O hei-de louvar: * a Ele que é a salvação da minha face e meu Deus.
41:8 Minha alma está abalada dentro de mim mesmo: * portanto lembrei-me de Vós, na terra do Jordão e de Hermon e desde o pequeno monte.
41:9 Abysmo atrai abysmo, * à voz de vossas cataratas.
41:10 Todas vossas vagas e vossas ondas * passaram sobre mim.
41:11 Durante o dia enviou o Senhor a sua misericórdia: * e de noite o seu cântico.
41:12 Orarei dentro de mim ao Deus da minha vida: * direi a Deus:sois o meu protector.
41:13 Porque de mim Vos esquecestes? * E porque hei-de andar triste, enquanto o inimigo me aflige?
41:14 Enquanto os meus ossos são quebrados, * insultam-me os meus inimigos que me atribulam.
41:15 Dizendo-me todos os dias:o teu Deus onde está? * Porque estás triste, alma minha? E porque me conturbas?
41:16 Espera em Deus, porque O ainda hei-de louvar: * a Ele que é a salvação do meu rosto e o meu Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Heal my soul, O Lord, for I have sinned against Thee.
℣. Ímmola Deo sacrifium laudis.
℟. Et redde altíssimo vota tua.
℣. Offer unto God the sacrifice of praise.
℟. And pay thy vows unto the Most High.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De libro Sapiéntiæ
Sap 6:1-5
1 Mélior est sapiéntia quam vires, et vir prudens quam fortis.
2 Audíte ergo, reges, et intellégite; díscite, júdices fínium terræ;
3 Præbéte aures, vos qui continétis multitúdines et placétis vobis in turbis natiónum;
4 Quóniam data est a Dómino potéstas vobis, et virtus ab Altíssimo, qui interrogábit ópera vestra et cogitatiónes scrutábitur;
5 Quóniam, cum essétis minístri regni illíus, non recte judicástis nec custodístis legem justítiæ neque secúndum voluntátem Dei ambulástis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Præbe, fili, cor mihi, et óculi tui vias meas custódiant:
* Ut addátur grátia cápiti tuo.
℣. Atténde, fili mi, sapiéntiam meam et ad elóquium meum inclína aurem tuam.
℟. Ut addátur grátia cápiti tuo.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the book of Wisdom
Wis 6:1-5
1 Wisdom is better than strength, and a wise man is better than a strong man.
2 Hear therefore, ye kings, and understand: learn, ye that are judges of the ends of the earth.
3 Give ear, you that rule the people, and that please yourselves in multitudes of nations:
4 For power is given you by the Lord, and strength by the most High, who will examine your works, and search out your thoughts:
5 Because being ministers of his kingdom, you have not judged rightly, nor kept the law of justice, nor walked according to the will of God.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. My son, give me thine heart, and let thine eyes observe my ways.
* For they shall be an ornament of grace unto thine head.
℣. My son, attend unto my wisdom, and incline thine ear unto my sayings.
℟. For they shall be an ornament of grace unto thine head.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Sap 6:6-9
6 Horrénde et cito apparébit vobis, quóniam judícium duríssimum his qui præsunt fiet.
7 Exíguo enim concéditur misericórdia; poténtes autem poténter torménta patiéntur;
8 Non enim súbtrahet persónam cujúsquam Deus nec verébitur magnitúdinem cujúsquam; quóniam pusíllum et magnum ipse fecit, et æquáliter cura est illi de ómnibus;
9 Fortióribus autem fórtior instat cruciátio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Inítium sapiéntiæ timor Dómini:
* Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
℣. Diléctio illíus custódia legum est: quia omnis sapiéntia timor Dómini.
℟. Intelléctus bonus ómnibus faciéntibus eum: laudátio ejus manet in sǽculum sǽculi.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Wis 6:6-9
6 Horribly and speedily will he appear to you: for a most severe judgment shall be for them that bear rule.
7 For to him that is little, mercy is granted: but the mighty shall be mightily tormented.
8 For God will not except any man's person, neither will he stand in awe of any man's greatness: for he made the little and the great, and he hath equally care of all.
9 But a greater punishment is ready for the more mighty.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The fear of the Lord is the beginning of wisdom.
* A good understanding have all they that do His commandments. His praise endureth for ever.
℣. Love is the keeping of her laws, for all wisdom is the fear of the Lord.
℟. A good understanding have all they that do His commandments. His praise endureth for ever.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Sap 6:10-13
10 Ad vos ergo, reges, sunt hi sermónes mei, ut discátis sapiéntiam et non excidátis.
11 Qui enim custodíerint justa juste, justificabúntur; et, qui didícerint ista, invénient quid respóndeant.
12 Concupíscite ergo sermónes meos, dilígite illos et habébitis disciplínam.
13 Clara est, et quæ numquam marcéscit, sapiéntia: et fácile vidétur ab his qui díligunt eam, et invenítur ab his qui quærunt illam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Verbum iníquum et dolósum longe fac a me, Dómine:
* Divítias et paupertátem ne déderis mihi, sed tantum víctui meo tríbue necessária.
℣. Duo rogávi te, ne déneges mihi ántequam móriar.
℟. Divítias et paupertátem ne déderis mihi, sed tantum víctui meo tríbue necessária.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Divítias et paupertátem ne déderis mihi, sed tantum víctui meo tríbue necessária.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Wis 6:10-13
10 To you, therefore, O kings, are these my words, that you may learn wisdom, and not fall from it.
11 For they that have kept just things justly, shall be justified: and they that have learned these things, shall find what to answer.
12 Covet ye therefore my words, and love them, and you shall have instruction.
13 Wisdom is glorious, and never fadeth away, and is easily seen by them that love her, and is found by them that seek her.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Lord, remove far from me vanity and lies.
* Give me neither poverty nor riches, but feed me with food convenient for me.
℣. Two things have I required of thee; deny me them not before I die.
℟. Give me neither poverty nor riches, but feed me with food convenient for me.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Give me neither poverty nor riches, but feed me with food convenient for me.
Nocturn II.
Ant. Eructávit.
Psalmus 43 [5]
43:2 Deus áuribus nostris audívimus: * patres nostri annuntiavérunt nobis.
43:2 Opus, quod operátus es in diébus eórum, * et in diébus antíquis.
43:3 Manus tua gentes dispérdidit, et plantásti eos: * afflixísti pópulos, et expulísti eos.
43:4 Nec enim in gládio suo possedérunt terram, * et brácchium eórum non salvávit eos:
43:4 Sed déxtera tua, et brácchium tuum, et illuminátio vultus tui: * quóniam complacuísti in eis.
43:5 Tu es ipse Rex meus et Deus meus: * qui mandas salútes Jacob.
43:6 In te inimícos nostros ventilábimus cornu: * et in nómine tuo spernémus insurgéntes in nobis.
43:7 Non enim in arcu meo sperábo: * et gládius meus non salvábit me.
43:8 Salvásti enim nos de affligéntibus nos: * et odiéntes nos confudísti.
43:9 In Deo laudábimur tota die: * et in nómine tuo confitébimur in sǽculum.
43:10 Nunc autem repulísti et confudísti nos: * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris.
43:11 Avertísti nos retrórsum post inimícos nostros: * et qui odérunt nos, diripiébant sibi.
43:12 Dedísti nos tamquam oves escárum: * et in géntibus dispersísti nos.
43:13 Vendidísti pópulum tuum sine prétio: * et non fuit multitúdo in commutatiónibus eórum.
43:14 Posuísti nos oppróbrium vicínis nostris, * subsannatiónem et derísum his, qui sunt in circúitu nostro.
43:15 Posuísti nos in similitúdinem géntibus: * commotiónem cápitis in pópulis.
43:16 Tota die verecúndia mea contra me est, * et confúsio faciéi meæ coopéruit me.
43:17 A voce exprobrántis, et obloquéntis: * a fácie inimíci, et persequéntis.
43:18 Hæc ómnia venérunt super nos, nec oblíti sumus te: * et iníque non égimus in testaménto tuo.
43:19 Et non recéssit retro cor nostrum: * et declinásti sémitas nostras a via tua:
43:20 Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis, * et coopéruit nos umbra mortis.
43:21 Si oblíti sumus nomen Dei nostri, * et si expándimus manus nostras ad deum aliénum:
43:22 Nonne Deus requíret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis.
43:22 Quóniam propter te mortificámur tota die: * æstimáti sumus sicut oves occisiónis.
43:23 Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? * exsúrge, et ne repéllas in finem.
43:24 Quare fáciem tuam avértis, * oblivísceris inópiæ nostræ, et tribulatiónis nostræ?
43:25 Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra: * conglutinátus est in terra venter noster.
43:26 Exsúrge, Dómine, ádjuva nos: * et rédime nos propter nomen tuum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. Mine heart.
Salmo 43 [5]
43:1 Nós ouvimos, ó Deus, com os nossos próprios ouvidos: * nossos pais nos anunciaram.
43:2 A obra que fizestes nos seus dias, * e nos antigos dias.
43:3 Plantaste-os a eles e a vossa mão exterminou as gentes: * afligistes aqueles povos e os expelistes.
43:4 Porque não foi com sua espada que conquistaram esta terra, * e não foi o seu braço que os salvou:
43:5 Senão a vossa dextra, o vosso braço e a luz de vosso rosto: * porque com eles Vos agradastes.
43:6 Vós mesmo sois o meu Rei e o meu Deus: * que destes a salvação a Jacob.
43:7 Através de Vós investiremos contra os nossos inimigos: * e em vosso nome desprezaremos os que se levantaram contra nós.
43:8 Porque no meu arco não confiarei: * e não é a minha espada que me salvará.
43:9 Salvastes-nos dos que nos afligiam: * e humilhastes os que nos tinham ódio.
43:10 Todo o dia celebraremos em Deus: * e no vosso nome louvaremos eternamente.
43:11 Agora, contudo, Vós repelistes-nos e humilhastes-nos: * Vós já não saís à frente dos nossos exércitos, ó Deus.
43:12 Fizestes-nos volver as costas aos nossos inimigos: * e os que nos odeiam saquearam para si mesmos.
43:13 Entregastes-nos como ovelhas para o matadouro: * e dispersastes-nos entre as gentes.
43:14 Vendestes o vosso povo sem preço: * e não houve lucro na sua troca.
43:15 Tornastes-nos a vergonha dos nossos vizinhos, * e objecto de escárnio e zombaria para aqueles que nos rodeiam.
43:16 Pusestes-nos como parábola entre as gentes: * um abanar de cabeça entre os povos.
43:17 Minha ignomínia está todo o dia ante mim, * e o meu rosto cobriu-se de confusão.
43:18 À voz do que me insulta e destrói: * à vista do inimigo e do que me persegue.
43:19 Tudo isto veio sobre nós, contudo, Vos não esquecemos: * e na vossa aliança não cometemos iniquidade.
43:20 Nosso coração não recuou: * nem desviastes Vós nossos passos de vosso caminho:
43:21 Porque nos humilhastes no lugar do tormento, * e a sombra da morte nos cobriu.
43:22 Se nos esquecemos do nome do nosso Deus, * e se estendemos as mãos para algum deus estranho:
43:23 Não há-de Deus pedir conta disso? * Pois Ele conhece os segredos do coração.
43:24 Somos por Vós entregues à morte todos os dias: * somos estimados como ovelhas para o matadouro.
43:25 Levantai-Vos, porque dormis, ó Senhor? * Levantai-Vos e nos não desampareis para sempre.
43:26 Porque desviais de nós o vosso rosto, * e Vos esqueceis da nossa miséria e da nossa tribulação?
43:27 Porquanto a nossa alma está prostrada até ao pó: * e o nosso ventre está colado à terra.
43:28 Levantai-Vos, ó Senhor, ajudai-nos: * e resgatai-nos por causa de vosso nome.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 44 [6]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória ejus fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ ejus afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Eructávit cor meum verbum bonum.
Salmo 44 [6]
44:1 Do meu coração saiu uma boa palavra: * minhas obras as digo ao Rei.
44:2 Minha língua é a pena do escriba: * que escreve velozmente.
44:3 Sois o mais belo dos filhos dos homens, a graça derramou-se nos vossos lábios: * por isso Vos abençoou Deus para sempre.
44:4 Cingi a vossa espada à cintura, * ó poderosíssimo.
44:5 Na vossa majestade e no vosso esplendor: * caminhai, avançai vitoriosamente e reinai.
44:6 Por meio da verdade, da mansidão e da justiça: * e a vossa dextra conduzir-Vos-á maravilhosamente.
44:7 Agudas são as vossas setas:os povos cairão debaixo de Vós: * traspassarão o coração dos inimigos do Rei.
44:8 Vosso trono, ó Deus, é pelos séculos dos séculos: * o ceptro de vosso reino é de rectidão.
44:9 Amastes a justiça e odiastes a iniquidade: * por isso Deus, vosso Deus, Vos ungiu com óleo de alegria, sobre vossos companheiros.
44:10 De vossas vestes se exala Mirra, aloés e cássia, vêm das casas de marfim: * nas quais Vos alegraram as filhas dos reis na vossa glória.
44:11 A Rainha está à vossa dextra, com manto de ouro: * ornada com variedade.
44:12 Escutai, ó filha, vede e inclinai o vosso ouvido: * e esquecei-vos de vosso povo e da casa de vosso pai.
44:13 O Rei cobiçará a vossa beleza: * porque Ele é o Senhor vosso Deus e todos O adorarão.
44:14 As filhas de Tiro com dádivas * apresentar-vos-ão suas súplicas:e todos os ricos do povo.
44:15 Toda a glória da filha do Rei está no interior, * em franjas de ouro, ornada com variedade.
44:16 Após ela as virgens serão apresentadas ao Rei: * as suas companheiras ser-Vos-ão conduzidas.
44:17 Serão conduzidas com alegria e com regozijo: * conduzi-las-ão ao templo do Rei.
44:18 Em lugar de vossos pais, filhos vos nascerão: * estabelecê-los-eis príncipes sobre toda a terra.
44:19 Lembrar-se-ão de vosso nome: * por todas as gerações.
44:20 Por isso Vos louvarão eternamente os povos: * e pelos séculos dos séculos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Mine heart is overflowing with a good matter.
Ant. Adjútor.
Psalmus 45 [7]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adjútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine ejus.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio ejus, non commovébitur: * adjuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Jacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Our help.
Salmo 45 [7]
45:1 O nosso Deus é o nosso refúgio e a nossa força: * o nosso auxílio nas muitas tribulações em que nos encontrávamos.
45:2 Por isso não temeremos, ainda que a terra seja perturbada: * e sejam precipitados os montes para o meio do mar.
45:3 Bradaram e turvaram-se suas águas: * os montes conturbaram-se com sua força.
45:4 A corrente do rio alegra a cidade de Deus: * o Altíssimo santificou o seu tabernáculo.
45:5 Deus está no meio dela, não será tremida: * Deus a ajudará ao raiar da manhã.
45:6 As gentes se conturbaram e os reinos se humilharam: * Ele fez ouvir a sua voz e a terra estremeceu.
45:7 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
45:8 Vinde e vede as obras do Senhor, as maravilhas que operou sobre a terra: * fazendo cessar as guerras até aos confins do mundo.
45:9 Quebrará o arco e despedaçará as armas: * e queimará no fogo o escudo.
45:10 Parai e reconhecei que eu sou Deus: * hei-de ser exaltado entre as gentes e exaltado sobre terra.
45:11 O Senhor dos exércitos está connosco: * o Deus de Jacob é o nosso defensor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 46 [8]
46:2 Omnes gentes, pláudite mánibus: * jubiláte Deo in voce exsultatiónis.
46:3 Quóniam Dóminus excélsus, terríbilis: * Rex magnus super omnem terram.
46:4 Subjécit pópulos nobis: * et gentes sub pédibus nostris.
46:5 Elégit nobis hereditátem suam: * spéciem Jacob, quam diléxit.
46:6 Ascéndit Deus in júbilo: * et Dóminus in voce tubæ.
46:7 Psállite Deo nostro, psállite: * psállite Regi nostro, psállite.
46:8 Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter.
46:9 Regnábit Deus super gentes: * Deus sedet super sedem sanctam suam.
46:10 Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Ábraham: * quóniam dii fortes terræ veheménter eleváti sunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adjútor in tribulatiónibus.
Salmo 46 [8]
46:1 Batei palmas todas as gentes: * aclamai a Deus com vozes de alegria.
46:2 Porque o Senhor é excelso e terrível: * Rei supremo sobre toda a terra.
46:3 Submeteu os povos a nós: * e as gentes debaixo dos nossos pés.
46:4 Escolheu-nos para sua herança: * beleza de Jacob que tanto amou.
46:5 Subiu Deus com júbilo: * e o Senhor com a voz da trombeta.
46:6 Cantai ao nosso Deus, cantai: * cantai ao nosso Rei, cantai.
46:7 Deus é o Rei de toda a terra: * cantai sabiamente.
46:8 Deus reinará sobre as gentes: * Deus está sentado no seu santo trono.
46:9 Os príncipes dos povos reuniram-se com o Deus de Abraão: * porque os fortes deuses da terra foram elevadíssimos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Our help in trouble.
℣. Ímmola Deo sacrifium laudis.
℟. Et redde altíssimo vota tua.
℣. Offer unto God the sacrifice of praise.
℟. And pay thy vows unto the Most High.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Sermo sancti Maximi Epíscopi
Homilia 1 de S. Laurentio
Sanctum est, fratres, ac Deo placitum, ut natalem beati Laurentii præcipua devotione veneremur: cujus radiantibus flammis victrix in hunc quoque diem toto orbe Christi coruscat Ecclesia. Qui cum in sede gloriosissimi Patriarchæ diaconatus fungeretur officio, puritate innocentis vitæ, fortissimæque mortis triumpho, apostolico se consortio copulavit. Nec immerito eum Apostolorum supparem prædicamus, cui et castitas animi leviticum ministerium dedit, et plenitudo fidei martyrii contulit dignitatem.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Quo progréderis sine fílio, pater? quo, sacérdos sancte, sine diácono próperas?
* Tu nunquam sine minístro sacrifícium offérre consuéveras.
℣. Quid ergo in me displícuit paternitáti tuæ? numquid degénerem me probásti? Experíre utrum idóneum minístrum elégeris, cui commisísti Domínici sánguinis dispensatiónem.
℟. Tu nunquam sine minístro sacrifícium offérre consuéveras.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
From the Sermons of St. Maximus, Bishop of Turin.
1st on St. Lawrence.
It is an holy thing, brethren, and a thing well-pleasing in the sight of God, to venerate with special earnestness the Birth-day of blessed Lawrence, in the radiance of whose flames the victorious Church of Christ doth, even unto this day, shine splendidly throughout all the world. He discharged the office of a Deacon at the seat of the most glorious of the Patriarchates, and by the purity of his stainless life, and the brilliant victory of his noble death, hath gained himself a place in the fellowship of the Apostles. It is not an exaggeration to claim something in common with the Apostles for one whose purity of soul gave him the ministry of a Levite, and whose fulness of faith hath crowned him with the dignity of Martyrdom.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Father, whither goest thou without thy son? Holy Priest, dost thou fare hence without a Deacon?
* It hath never been thy use to offer sacrifice without a minister.
℣. What therefore in me hath displeased thee, my Father? Hast thou tried me and found me unworthy to be called thy son? Make trial if I am indeed a useless servant, even I, whom thou didst choose, to commit unto me the administration of the Cup of the Blood of the Lord.
℟. It hath never been thy use to offer sacrifice without a minister.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Quem venerabilis Xystus, Romanæ urbis Antistes, cum impietatem sævientis mundi per tormenta superaret, et regnis esset cælestibus jam vicinus, videretque eum paterna de morte tristissimum, ita illum spiritu præscientiæ compellasse narratur: Noli fili mœstus esse: post triduum me sequeris. Unde apparet, carissimi, beatum Laurentium non de sacerdotis sui victoria habuisse tristitiam, sed doluisse, quia non étiam ipse mundum cum suo pariter sacerdote vincebat. Noli, inquit, fili mœstus esse: post triduum me sequeris. Hoc est, Noli tristis esse, velut apud sæculum derelictus: nam nec te fides vítaque tua tali morte privabit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Noli me derelínquere, pater sancte, quia thesáuros tuos jam expéndi.
* Non ego te désero, fili, neque derelínquo; sed majóra tibi debéntur pro fide Christi certámina.
℣. Nos quasi senes levióris pugnæ cursum recípimus, te autem quasi júvenem manet gloriósior de tyránno triúmphus: post tríduum me sequéris sacerdótem levíta.
℟. Non ego te désero, fili, neque derelínquo; sed majóra tibi debéntur pro fide Christi certámina.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
When the worshipful Sixtus, Bishop of the city of Rome, was overcoming through suffering the wickedness of a frantic world, and was now drawing very nigh to the kingdom of heaven, he saw Lawrence very sorrowful at the death of his ghostly father, and he is said to have addressed to him, in the spirit of prophecy, these words Be not sorrowful, my son yet three days, and thou shalt follow me. Hence it appeareth, dearly beloved brethren, that the blessed Lawrence was not sorrowful because of his Bishop's victory, but because he was not going to equal his Bishop in conquering the world. Be not sorrowful, my son, said Sixtus, yet three days, and thou shalt follow me, that is to say Be not sorrowful, as though thou wert left alone in the world thy faith and thy life will not suffer thee to go without such a death as thou wouldest.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Leave me not, holy Father, for I have spent already thy treasures.
* I leave thee not, my son, neither forsake thee but there awaiteth thee for Christ's truth a wrestling sterner than mine.
℣. We, as old men, have an easier race to run; for thee in thy youth, there is kept a more glorious victory over the enemy; yet three days, and thou shalt follow me, the Deacon behind the Priest.
℟. I leave thee not, my son, neither forsake thee but there awaiteth thee for Christ's truth a wrestling sterner than mine.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Ergo ut comperit ore sacerdotis et martyris, se quoque omnimodis assumendum, congregatis inopum turbis, ecclesiasticum censum religiosa liberalitate divisit. Quam profundum spiritalis viri, et quam cæleste consilium, ut et egenis consuleret, et multitudine consumente quæ dederat, inveniri non possit, quod raperet persecutor: illam nimirum secutus sententiam: Dispersit, dedit pauperibus; justitia ejus manet in æternum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Beátus Lauréntius clamávit et dixit: Deum meum colo, illi soli sérvio;
* Et ídeo non tímeo torménta tua.
℣. Mea nox obscúrum non habet, sed ómnia in luce claréscunt.
℟. Et ídeo non tímeo torménta tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et ídeo non tímeo torménta tua.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
When, therefore, Lawrence learned from the mouth of the Priest and Martyr that he also was to be taken away, he called together the multitudes of the needy, and dispersed among them with godly bounty the treasures of the Church. This was a deep and heavenly thought of this spiritual-minded man, that he might care for the poor, and also that, at the same time, by the multitude consuming what he had given them, the persecutor might not be able to find anything to plunder. Herein he followed that which is written He hath dispersed, he hath given to the poor his righteousness endureth for ever. Ps. cxi. 8.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The blessed Lawrence cried and said: My God do I worship, and Him only do I serve
* And therefore I am not afraid of thy tortures.
℣. The darkness is no darkness to me, but the night is all as clear as the morning, that shineth more and more unto the perfect day.
℟. And therefore I am not afraid of thy tortures.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And therefore I am not afraid of thy tortures.
Nocturn III.
Ant. Magnus Dóminus.
Psalmus 47 [9]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis * in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus ejus cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Judæ: * propter judícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus ejus.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte ejus: * et distribúite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Great is the Lord.
Salmo 47 [9]
47:1 Grande é o Senhor e digníssimo de louvor * na cidade do nosso Deus, no seu santo monte.
47:2 Com júbilo de toda a terra foi fundado o monte de Sião, * a cidade do grande Rei ao lado do aquilão.
47:3 Deus far-se-á conhecer nas suas casas: * quando a defender.
47:4 Porque eis que os reis da terra se coligaram: * e se juntaram num só.
47:5 Eles, quando a viram, admiraram-se, conturbaram-se e afligidos ficaram: * o terror apoderou-se deles.
47:6 Ali sentiram dores como a mulher que dá à luz: * com vento impetuoso quebrareis as naus de Társis.
47:7 Assim como ouvimos, assim vimos na cidade do Senhor dos exércitos, na cidade do nosso Deus: * Deus fundou-a para sempre.
47:8 Recebemos a vossa misericórdia, ó Deus, * no meio de vosso templo.
47:9 Como o vosso nome, ó Deus, também o vosso louvor se estende até aos confins da terra: * a vossa dextra está cheia de justiça.
47:10 Alegre-se o monte de Sião e regozijem-se as filhas de Judá: * devido aos vossos juízos, ó Senhor.
47:11 Dai voltas a Sião e considerai-a ao redor: * contai as suas torres.
47:12 Colocai o vosso coração na sua força: * e contemplai os seus baluartes, para que narreis à geração futura.
47:13 Porque Deus assim é, o nosso Deus para sempre e pelos séculos dos séculos: * Ele nos reinará eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 48 [10]
48:2 Audíte hæc, omnes gentes: * áuribus percípite omnes, qui habitátis orbem:
48:3 Quique terrígenæ, et fílii hóminum: * simul in unum dives et pauper.
48:4 Os meum loquétur sapiéntiam: * et meditátio cordis mei prudéntiam.
48:5 Inclinábo in parábolam aurem meam: * apériam in psaltério propositiónem meam.
48:6 Cur timébo in die mala? * iníquitas calcánei mei circúmdabit me:
48:7 Qui confídunt in virtúte sua: * et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
48:8 Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam.
48:9 Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: * et laborábit in ætérnum, et vivet adhuc in finem.
48:11 Non vidébit intéritum, cum víderit sapiéntes moriéntes: * simul insípiens, et stultus períbunt.
48:11 Et relínquent aliénis divítias suas: * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.
48:12 Tabernácula eórum in progénie et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis.
48:13 Et homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
48:14 Hæc via illórum scándalum ipsis: * et póstea in ore suo complacébunt.
48:15 Sicut oves in inférno pósiti sunt: * mors depáscet eos.
48:15 Et dominabúntur eórum justi in matutíno: * et auxílium eórum veteráscet in inférno a glória eórum.
48:16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi: * cum accéperit me.
48:17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo: * et cum multiplicáta fúerit glória domus ejus.
48:18 Quóniam cum interíerit, non sumet ómnia: * neque descéndet cum eo glória ejus.
48:19 Quia ánima ejus in vita ipsíus benedicétur: * confitébitur tibi cum beneféceris ei.
48:20 Introíbit usque in progénies patrum suórum: * et usque in ætérnum non vidébit lumen.
48:21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus Dóminus et laudábilis nimis.
Salmo 48 [10]
48:1 Ó todas as gentes ouvi isto: * estai atentas, vós todas que povoais a terra:
48:2 Todas as que nasceram na terra e vós filhos dos homens: * o rico e o pobre juntamente.
48:3 Sabedoria a minha boca proclamará: * e prudência da meditação do meu coração.
48:4 Meu ouvido inclinarei à parábola: * revelarei ao som do saltério a minha preposição.
48:5 Que temerei no mau dia? * Rodear-me-á a iniquidade dos meus passos:
48:6 Eles confiam nas suas forças: * e glorificam-se na multidão das suas riquezas.
48:7 O irmão não resgata, como resgatará o homem: * não dará a Deus a sua expiação.
48:8 Nem o preço da redenção de sua alma: * estará eternamente em labores e viverá, não obstante, até ao fim.
48:9 Ruína não verá, quando os sábios vir morrer: * o parvo e o tolo perecerão igualmente.
48:10 Deixarão aos estranhos as suas riquezas: * e os seus sepulcros serão para sempre as suas habitações.
48:11 Sua morada de geração em geração: * eles que deram os seus nomes às suas terras.
48:12 O homem, em honra constituído, não entendeu: * foi comparado a bestas irracionais e como eles se tornou.
48:13 Este seu proceder é causa da sua ruína: * e, apesar disto, deleitam-se nos seus discursos.
48:14 São postos no inferno como ovelhas: * e serão pasto da morte.
48:15 Os justos terão domínio sobre eles na manhã: * e da sua glória, o auxílio que tiveram será destruído no inferno.
48:16 Deus, porém, resgatará a minha alma do poder do inferno: * quando me receber.
48:17 Não temas quando um homem se enriquecer: * e quando crescer a glória da sua casa.
48:18 Porque, morrendo, nada levará consigo: * nem com ele descerá a sua glória.
48:19 Pois, enquanto vive, será louvada a sua alma: * ele bendizer-Vos-á quando bem lhe fizerdes.
48:20 Entrará na geração de seus pais: * e não verá jamais a luz.
48:21 O homem, constituído em honra, não entendeu: * foi comparado a bestas irracionais e tornou-se semelhante a elas.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Great is the Lord and greatly to be praised.
Ant. Deus deórum.
Psalmus 49 [11]
49:1 Deus deórum, Dóminus locútus est: * et vocávit terram,
49:1 A solis ortu usque ad occásum: * ex Sion spécies decóris ejus.
49:3 Deus maniféste véniet: * Deus noster et non silébit.
49:3 Ignis in conspéctu ejus exardéscet: * et in circúitu ejus tempéstas válida.
49:4 Advocábit cælum desúrsum: * et terram discérnere pópulum suum.
49:5 Congregáte illi sanctos ejus: * qui órdinant testaméntum ejus super sacrifícia.
49:6 Et annuntiábunt cæli justítiam ejus: * quóniam Deus judex est.
49:7 Audi, pópulus meus, et loquar: Israël, et testificábor tibi: * Deus, Deus tuus ego sum.
49:8 Non in sacrifíciis tuis árguam te: * holocáusta autem tua in conspéctu meo sunt semper.
49:9 Non accípiam de domo tua vítulos: * neque de grégibus tuis hircos.
49:10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum: * juménta in móntibus et boves.
49:11 Cognóvi ómnia volatília cæli: * et pulchritúdo agri mecum est.
49:12 Si esuríero, non dicam tibi: * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo ejus.
49:13 Numquid manducábo carnes taurórum? * aut sánguinem hircórum potábo?
49:14 Ímmola Deo sacrifícium laudis: * et redde Altíssimo vota tua.
49:15 Et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me.
49:16 Peccatóri autem dixit Deus: * Quare tu enárras justítias meas, et assúmis testaméntum meum per os tuum?
49:17 Tu vero odísti disciplínam: * et projecísti sermónes meos retrórsum:
49:18 Si vidébas furem, currébas cum eo: * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas.
49:19 Os tuum abundávit malítia: * et lingua tua concinnábat dolos.
49:20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris, et advérsus fílium matris tuæ ponébas scándalum: * hæc fecísti, et tácui.
49:21 Existimásti, iníque, quod ero tui símilis: * árguam te, et státuam contra fáciem tuam.
49:22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum: * nequándo rápiat, et non sit qui erípiat.
49:23 Sacrifícium laudis honorificábit me: * et illic iter, quo osténdam illi salutáre Dei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. The God of gods.
Salmo 49 [11]
49:1 Falou o Senhor, Deus dos deuses: * e convocou a terra,
49:2 Da aurora até ao crepúsculo: * de Sião virá o esplendor da sua formosura.
49:3 Manifestamente Deus virá: * nosso Deus e não manterá silêncio.
49:4 O fogo incendiar-se-á na sua presença: * e uma tempestade violenta cerca-l'O-á.
49:5 De alto chamará o céu: * e a terra, para julgar o seu povo.
49:6 Reuni diante d’Ele os seus santos: * os quais fizeram aliança com Ele por meio de sacrifícios.
49:7 Os céus anunciarão a sua justiça: * porquanto Deus é o juiz.
49:8 Ouve, ó meu povo, e falarei: ouve, ó Israel, e te darei testemunho: * Deus, o teu Deus sou eu.
49:9 Por causa de teus sacrifícios te não acusarei: * os teus holocaustos estão sempre ante mim.
49:10 Não receberei de tua casa vitelos: * nem cabritos de teus rebanhos.
49:11 Porque são minhas todas as feras das selvas: * os animais dos montes e os bois.
49:12 Conheço todas as aves do céu: * e comigo está a formosura do campo.
49:13 Se fome tiver te não direi: * pois minha é a órbita da terra e o que ela contém.
49:14 Porventura comerei a carne dos touros? * Ou beberei o sangue dos cabritos?
49:15 Oferece a Deus um sacrifício de louvor: * e paga ao Altíssimo os teus votos.
49:16 Invoca-me no dia da tribulação: * livrar-te-ei e tu me honrarás.
49:17 Porém, ao pecador disse Deus: * porque falas tu dos meus mandamentos e tens a minha aliança na tua boca?
49:18 Posto que tu aborreces a disciplina: * e rejeitaste as minhas palavras:
49:19 Se vias um ladrão, corrias ao seu lado: * e com os adúlteros te juntavas.
49:20 Em malícia abundou a tua boca: * e a tua língua enganos urdia.
49:21 Estando sentado, falavas contra teu irmão e lançavas escândalos ao filho de tua mãe: * isto fizeste e calei-me.
49:22 Pensaste iniquamente que seria como tu: * acusar-te-ei e porei ante tua cara.
49:23 Entendei isto, vós que vos esqueceis de Deus: * não suceda que vos arrebate e não haja quem vos livre.
49:24 O sacrifício de louvor honrar-me-á: * e aí está o caminho, pelo qual lhe mostrarei a salvação de Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 51 [12]
51:3 Quid gloriáris in malítia, * qui potens es in iniquitáte?
51:4 Tota die injustítiam cogitávit lingua tua: * sicut novácula acúta fecísti dolum.
51:5 Dilexísti malítiam super benignitátem: * iniquitátem magis quam loqui æquitátem.
51:6 Dilexísti ómnia verba præcipitatiónis, * lingua dolósa.
51:7 Proptérea Deus déstruet te in finem, * evéllet te, et emigrábit te de tabernáculo tuo: et radícem tuam de terra vivéntium.
51:8 Vidébunt justi, et timébunt, et super eum ridébunt, et dicent: * Ecce homo, qui non pósuit Deum adjutórem suum:
51:9 Sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum: * et præváluit in vanitáte sua.
51:10 Ego autem, sicut olíva fructífera in domo Dei, * sperávi in misericórdia Dei in ætérnum: et in sǽculum sǽculi.
51:11 Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti: * et exspectábo nomen tuum, quóniam bonum est in conspéctu sanctórum tuórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus deórum Dóminus locútus est.
Salmo 51 [12]
51:1 Porque te glorias de tua malícia, * tu que és poderoso em iniquidade?
51:2 Todo o dia a tua língua meditou injustiça: * como navalha afiada dolos fizeste.
51:3 Amaste o mal sobre o bem: * a linguagem da iniquidade mais que a da justiça.
51:4 Amaste todas as palavras de ruína, * ó língua enganadora.
51:5 Por isso Deus destruir-te-á para sempre: * arrancar-te-á, expulsar-te-á de tua morada e a tua estirpe da terra dos vivos.
51:6 Vê-lo-ão os justos, temerão e dele se rirão, dizendo: * eis o homem que não tomou a Deus por seu protector:
51:7 Contudo, esperou na multidão das suas riquezas: * e prevaleceu na sua vaidade.
51:8 Eu, porém, sou como oliveira frutífera na casa de Deus, * espero na misericórdia de Deus para sempre e pelos séculos dos séculos.
51:9 Louvar-Vos-ei eternamente, devido ao que fizestes: * e esperarei no vosso nome, porque é bom ante vossos santos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. The God of gods even the Lord, hath spoken.
℣. Ímmola Deo sacrifium laudis.
℟. Et redde altíssimo vota tua.
℣. Offer unto God the sacrifice of praise.
℟. And pay thy vows unto the Most High.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 12:25-27
In illo témpore: Dixit Jesus discipulis suis: Amen, amen dico vobis, nisi granum frumenti cadens in terram, mortuum fuerit, ipsum solum manet. Et réliqua.

Homilía sancti Joánnis Chrysóstomi
Homilia 65. in Joánnem, post med.
Talem, de resurrectione disputans, rationem Paulus étiam attulit. Quam igitur habebunt excusationem qui resurrectionem non credunt, cum in seminibus et in plantis quotidie hoc videamus, ac étiam in nostro genere? Primum enim corrumpi semen oportet, inde fieri generationem. Omnino autem, cum Deus aliquid facit, nulla opus est ratione. Quomodo nos ex nihilo fecit? Hoc ad Christianos dico, qui se dicunt credere Scripturis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In cratícula te Deum non negávi,
* Et ad ignem applicátus te Dóminum Jesum Christum conféssus sum.
℣. Probásti, Dómine, cor meum, et visitásti nocte.
℟. Et ad ignem applicátus te Dóminum Jesum Christum conféssus sum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
The Lesson is taken From the Holy Gospel according to John
John 12:24-27
At that time Jesus said unto His disciples Amen, Amen, I say unto you, Except a corn of wheat fall into the ground and die, it abideth alone. And so on.

Homily by St. John Chrysostom, Patriarch of Constantinople.
65th on John.
Paul also, when disputing about the resurrection, hath used the same figure. What excuse then have they who believe not in the resurrection, when we see it take place every day in the case of seeds and plants, and even in (the procreative functions of) our own kind For the seed from which generation taketh place must first itself corrupt. But at the same time, when God doth anything, there is no need to look for any reason. How made He us out of nothing This I speak to Christians, who say that they believe the Scriptures.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Upon the bars I denied thee not, O God.
* And when they put me to the fire, I acknowledged thee to be the Lord, O Jesus Christ.
℣. Lord, Thou hast proved mine heart and visited it by night.
℟. And when they put me to the fire, I acknowledged thee to be the Lord, O Jesus Christ.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Cujus festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 8
Ego autem et aliud dicam ex humanis rationibus. Alii malitiam, alii virtutem sectantur: sed malitiæ sectatorum multi feliciter in ultimam pervenerunt senectutem, virtutis autem contra. Quomodo ergo pro meritis unusquisque accipiet? quando? Certe, inquiunt; sed corpora non resurgent. Nonne audiunt Paulum dicentem: Oportet autem corruptibile hoc induere incorruptionem? Neque animam intelligit, quippe quæ non corrumpitur: et resurrectio de mortuo dicitur: Cecidit autem corpus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. O Hippólyte, si credíderis in Dóminum Jesum Christum,
* Et thesáuros tibi osténdo, et vitam ætérnam promítto.
℣. Beátus Lauréntius Hippólyto dixit: Si credis in Dóminum Jesum Christum.
℟. Et thesáuros tibi osténdo, et vitam ætérnam promítto.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et thesáuros tibi osténdo, et vitam ætérnam promítto.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen.

Leitura 8
But I will also bring forward another argument from human reason. Some live bad lives, and others live good lives. But many of the evil-doers attain to an happy old age, and the well-doers do not. How then is each to be rewarded according to his works and when They will certainly be rewarded, say my opponents, but still their bodies will not rise again. Do they not hear how Paul saith This corruptible must put on incorruption Cor. xv. 53. And this cannot be understood of the soul, which is incapable of corruption. And it is called the rising again from the dead. Now, it is the body which falleth.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. O Hippolytus, if thou believest in the Lord Jesus Christ,
* I lay before thee treasure an hundredfold, and promise thee life everlasting.
℣. The blessed Lawrence said unto Hippolytus: If thou believest in the Lord Jesus Christ.
℟. I lay before thee treasure an hundred-fold, and promise thee life everlasting.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. I lay before thee treasure an hundred-fold, and promise thee life everlasting.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Sed vide ne tibi subrépat, ut teípsum velis interímere, sic intellegéndo, quod debes odísse in hoc mundo ánimam tuam. Hinc enim quidam malígni atque pervérsi hómines, et in seípsis crudelióres et sceleratióres homicídæ, flammis se donant, aquis se præfócant, præcipítio se collídunt, et péreunt. Hoc Christus non dócuit; immo étiam diábolo præcipítium suggerénti respóndit: Redi retro, sátana: scriptum est, Non tentábis Dóminum, Deum tuum. Petro autem dixit, signíficans qua morte clarificatúrus erat Deum: Cum esses júnior, cingébas te, et ambulábas quo volébas; cum autem senúeris, alter te cinget et feret quo tu non vis. Ubi satis expréssit, non a seípso, sed ab álio debére occídi, qui vestígia séquitur Christi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória munerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
Beware, lest thou take these words: He that hateth his life in this world shall keep it unto life eternal as some do, for an approval of suicide. Some evil and perverse men, bloody and guilty murderers of themselves, do indeed throw themselves into the fire, drown themselves in water, and cast themselves down precipices, and so perish. This is not the teaching of Christ, Who, when the devil would have Him cast Himself down from an high place, answered: Get thee behind Me, Satan. It is written, Thou shalt not tempt the Lord thy God. Matth. iv. 5-7. Who also said to Peter, signifying by what death he should glorify God: When thou wast young thou girdedst thyself and walkedst whither thou wouldest; but when thou shalt be old, another shall gird thee, and carry thee whither thou wouldest not. John xxi. 18. From which it is evident that he that would follow Christ's footsteps, must be slain, not by himself, but by another.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da nobis, quǽsumus, omnípotens Deus: vitiórum nostrórum flammas exstínguere; qui beáto Lauréntio tribuísti tormentórum suórum incéndia superáre.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O Almighty God, Who didst give unto Blessed Lawrence power to be more than conqueror in his fiery torment, grant unto us, we beseech thee, the power to quench the flames of our sinful lusts.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help